Yadımdadır, orta məktəbdə oxuyarkən hündürboy, iri cüssəli bir tarix müəllimimiz vardı.Gözləri zəif görürdü.Sinif jurnallarını laboranta yazdırar, əlavə olaraq sinif nümayəndələrinə qaralama jurnal da tutdurardı.O vaxtlar sovet imperiya rejiminin tələblərinə uyğun olaraq SSRİ tarixi adı altında rus tarixindən dərslər də keçirilirdi. Dərs ilinin sonuna yaxın Azərbaycan tarixinə cəmi bir neçə saat vaxt ayrılardı. O da keçilə, ya keçilməyə. Şagirdlərə müraciətində müəllimimin bir xitabı vardı: " Ay Allahsız".Tez-tez işlədərdi bu ifadəni.Arabir aramızdan kimisə ayağa qaldırar "Allah yoxdur" cümləsini təkrar elətdirərdi. Dərs bitər və biz evimizə qayıdardıq.Hər birimiz də məktəb çantasıyla bərabər maraq dolu bir sual da daşıyardıq özümüzlə. Cavabını hər kəs öz ailəsində tapardı. Sonralar adət də etdik müəllimin ibarələrinə. Hövsələsi qaçanda "Allah evini tiksin", yaxud "Allah evini yıxsın" kimi ifadələri işlədərkən bir- birimizə mənalı baxışlarla baxar, dodaqaltı gülümsəyərdik. Tənəffüs vaxtı isə dəcəl uşaqlar hey müəllimə gülərdi. Tarix müəllimimiz özünün belə inanmadığı Allahın yoxluğu ideyasını çox çalışsa da bizə öyrədə bilmədi. O vaxtdan çox uzun zaman keçib. Müəllimim sağdı- yoxdu bilmirəm. Axıradək fikirlərinə sadiq qaldımı, onu da bilmirəm. Amma böyüdükdən, pisi- yaxşını anladıqdan sonra müəllimimə bənzərlərini çox görürəm. Dinin cəhalətindən, xurafatından yorulmadan bəhs edənlərin şirin- şirin qurban tikəsini udmalarından, tanış- biliş, qohum- əqrəbanın hüzr məclislərində təm-təraqlı ehsan süfrəsinə qonaq olub sonunda da salavat adına əlini üzünə çəkmələrini də görüb- eşitmişəm. Bir ömür "Allah yoxdur" kəlamını təbliğ edib, amma cənazəsində Allah kəlamının oxunanlarını da görmüşəm.Əcəba, bu işıqlı ziyalılar düşünürlər ki, ölüsünə Quran işıqmı saçacaq. Bir ömür yaşayıb Quranı yalan- palan söz yığını hesab edənlər olmaya cənazəsinin yalqız qalacaqlarından qorxurlar. "Palaza bürün, elnən sürün" ənənəsini həyatına tətbiq etməyi özlərinə çıxış yolu hesab edirlər.Mübarək olsun. Amma bu xalq hələ ki, çörəyi qulağına yemir.